เพราะกว่า 80% ของการสื่อสารคือภาษากาย ซึ่งรวมการเคลื่อนไหวของทั้งลำตัว แขน และขา แต่เพราะไม่ได้มีใครศึกษาด้านการเคลื่อนไหวของร่างกายในขณะที่นำเสนอ ทำให้การสอนด้านการนำเสนอที่ทำกันอยู่เป็นการสอนแบบไม่มีหลักการของการสร้าง engagement โดยใช้การเคลื่อนไหว หรือการใช้การเคลื่อนไหวหลายๆรูปแบบ ให้เหมาะกับแต่ละโอกาสและสถานการณ์ ที่สำคัญการสอนนั้นไม่ได้ให้คำแนะนำให้ใช้การเคลื่อนไหวให้คล้องจองกับวัจนภาษาเพื่อให้ตรงกับจุดประสงค์ของการนำเสนอ (เพื่อให้ดู authentic) จึงทำให้ไม่น่าดู น่าฟัง และเสียโอกาสที่จะโน้มน้าวผู้ฟัง หรือกลายเป็นการพูดที่ไม่ตอบจุดประสงค์

หลักการของ Laban Movement Analysis นั้นเป็นการวิเคราะห์ภาษากายในขณะที่นำเสนอผ่านการเคลื่อนไหว ทิศทางของศีรษะ ลำตัว แขน และขา การใช้น้ำหนัก และวิธีการใช้ภาษามือ สะท้อนให้เห็นภาพรวมและเจตนาของผู้พูดที่มีต่อผู้ฟัง และเรื่องราวที่ต้องการจะสื่อ เพราะพูดน่าฟังแต่ไม่น่าดูก็มักไม่ได้ผลลัพท์ที่ต้องการ